Poštujmo simbole pod kojima su ginuli
Naša država Crna Gora od nastajanja, bolje reći kroz istorijska razdoblja, prolazila je više od ostalih naroda naše Jugoslavije, a i šire, težak i trnovit put u borbi za slobodu, gdje su se njeni narodi isticali herojstvom. Takav je Trinaestojulski ustanak 1941. godine, prvi u ondašnjoj Jugoslaviji, odnosno i cijeloj Evropi, koji je svojim otporom okupatoru zadivio cvijeli svijet.
Namjera je da svjedočim o ljudima koji su utkali svoj život za našu slobodu, i niko ne može poreći da nijesu hrabro i dostojanstveno živjeli, borili se i dali život za nešto najuzvišenije – slobodu svog naropda, hrabro ginuli polažući život za našu zajedničku državu i ostajući na vječnoj straži svoje Crne Gore, i u krvlju nastale nove Jugopslavije.
Njihovi drugovi, nakon oslobođenja, nastavljaju ideju zajedništva, ne zaboravljajući ni dug prema palim drugovima, podižući im širom Crne Gore zasluižena Spomen obilježja.Ta mjesta su bila dugi niz godina, mjesta okupljanja mladih i starih sve u podsjećanju na njih, propraćeni prigodnim programima.
Tako je bilo i na Grotulji – Podbišće na ulazu u Mojkovac.
Tekovine NOR-a i Revolucije, su na žalost u sadašnje vrijeme bačene u zapećak. Zaboravili smo na dug prema palim borcima za slobodu, a mlađi naraštaji i ne znaju da su oni nekad postojali. Uspomenu na njih čuvaju jedino njihove porodice, koje se, na žalost, najčešće i jedini koji donekle brinu o spomen obilježjima i svjdočanstvima jednog od najslavnijih perioda Crnogorske istorije.
Njihov ideal bila je sloboda, bratstvo i jedinstvo, jednakost među ljudima, narodima i narodnostima. Zar se mogu i smiju zaboraviti Prvo i Drugo zasijedanje AVNOJ-a, Ustavotvorna skupština i njihove odluke.
Dan ustanka 13 Jul u Crnoj Gori ostaće naš simbol za dostojanstven život i podsjećanje na riječi Ivana Milutinovića, revolucionara i komuniste, izrečenih 15 i 16. novembnra 1943. godine na zasijedanju – osnivanju ZAVNO-a Crne Gore i Boke, kada je praktično potvrđena Crnogorska državnost.
Zaboravljanje svega prethodnog navodi na zaključak da se negiraju tekovine NOR-a i Socijalističke revolucije, odnosno Komunističke partije, pod čijim znamjenjem i petokrakom su hiljade iskrenih rodoljuba položili život.
Danas, na žalost, na Spomen groblju u Grotulji više nema komunističkih simbola- crvene proleterske zastave sa petokrakom zvijezdom, koji treba da nas podsjećaju da se tu nalazi Spomen groblje, da nas podsjećaju na pale rodoljube.
Kome je smetalo da se na Spomen groblju, pored sadašnje zastave Crne Gore, bude istaknuta i proleterska zastava sa petokrakom, srpom i čekićem – smbolima koje su pali borci sa ponosom nosili i za njih ginuli.
Mislim da je neophodno podsjetiti one koji su zaboravili i objasniti onima koji za to nijesu čuli, da je tu, pred puščanim cijevima neprijatelja i njihovih slugu, ponosno stajala Dobrilovačka gerila : braća Đorđije,Milan,Janko i Miraš Vidaković, kao i Jagoš i Jevrosima - Jevra Rabrenović, koje Pavle Đurišić sa pratnjom, po kratkom postupku, na zvjerski način ubija, od kada i nastaje to groblje.
Pored njihovih nadgrobnih spomenika u Grotulji, nalazi se i spomen ploča sa petokrakom i imenima poginulih boraca NOR-a.
Tu je i bista Jovanu S.Drobnjaku i njegovom sinu Svetozaru, zatim nadgrobni spomenici borcima iz tog kraja, kao i jedan broj grobnih mjesta – označenim samo tekstom « nepoznati borac ».
Poslije rata, na inicijativu društveno polčitičkih organizacija i porodica strijeljanih podignuta su odgovarajuća grobna obilježja i ograđen čitavi kompleks Spomen groblja.
Početkom devedesetih godina napravljena je nova ograda oko Spomen groblja, kada se organizuje prigodna manifestacija kojoj prisustvuju građani Mjesta i okoline kao i građani iz drugih opština Crne Gore. Na ulazu u Spomen groblje su, tom prigodom, postavljeni i odgovarajući simboli. Pored velike crvene petokrake zvijezde postavljene na slavoluku iznad ulaza, vijorile su se : crvena proletrerska zastava Komunističke partije, zastava Crne Gore i zastava Jugoslavije- trobojka sa petokrakom zvijezdom (što se može vidjeti i na priloženoj fotografiji).
Danas na Grotulji nema stare ograde ni slavoluka sa petokrakom zvijezdom, nema ni crvene petokrake zastave ni drugih simbola koji su se tu nalazili. Izgrađena je, nedavno, neka nova i modernija ograda, a od simbola postoji jedino sadašnja zastava Crne Gore. Kao da se stidimo simbola koji bi nas podsjećali na slavne dane naše istorije i rodoljube koji su za slobodu dali najviše što su imali.
I, na karaju, smatram da je u ovim radnjma zatajio SUBNOR Mojkovca, koji je trebao da se usprotivi uklanjanju pomenutih simbola sa Spomen groblja. I da, u svoje ime i mnogih porodica čiji su bližnji pali za NOB-u, zamolim POŠTUJMO SIMBOLE POD KOJIMA SU RODOLJUBI GINULI.
Milan Brajović
