IZBORNI PROGRAM
Podgorica, mart 2009. godine
Polazi od osnovnih komunističkih opredjeljenja sadržanih, u svojim programima SKJ – KCG i JKGC sagledavajući sve negativnosti nastale u periodu tranzicionog rušenja socijalizma koji je u proteklih skoro 20 godina sprovela nepromjenljiva vlast u Crnoj Gori koju čine DPS i SDP preobraćenici iz SKCG i SKJ.
Oni su nasilnički, pod vidom antibirokratske revolucije sproveli kontrarevoluciju u kojoj su pljačkaškom privatizacijom omogućili da pojedinici i elite postanu vlasnici državne i društvene imovine. To je omogućilo da je DPS sada postala moćni rentijer imovine nekadašnjih društveno – političkih organizacija ( SSRN – SKCG) sivu ekonomiju koja je osnova razmahu šverca, korupcije, kriminala i opšte desocijalizacije u društvu .
Oni su nasilnički, pod vidom antibirokratske revolucije sproveli kontrarevoluciju u kojoj su pljačkaškom privatizacijom omogućili da pojedinici i elite postanu vlasnici državne i društvene imovine. To je omogućilo da je DPS sada postala moćni rentijer imovine nekadašnjih društveno – političkih organizacija ( SSRN – SKCG) sivu ekonomiju koja je osnova razmahu šverca, korupcije, kriminala i opšte desocijalizacije u društvu .
1.
Zbog svega toga, sada i u narednom četvorogodišnjem periodu, komunisti će davati nesebični doprinos da se promijeni sadašnja vlast, jer će jedino na taj način biti moguće utvrditi ko su odgovorni pojedinci, grupe i organizovani djelovi duštva za sadašnje katastrofalno stanje u društvu, ekonomiji, privredi, društvenim institucijima i područjima rada kao što su prosvjeta, zdravstvo, socijalna politika i sl. Samo tako biće moguće utvrditi polazne osnove opšteg razvoja i prevazilaženja, na marksističkim osnovama, posljedica nekritične primjene liberalne ekonomije. U Crnoj Gori ona je bila samo pokriće za beskrupuloznu pljačku i neopravdano bogaćenje.
2.
Komunisti se opredjeljuju za društveno vlasništvo kao sigurnu osnovu za uspostavljanje sve socijlnijih i pravednijih društvenih odnosa, ali prihvataju i druge oblike vlasništva ako se na njima ne ostvaruje ekspolatacija i socijalno ugrožavanje suštine i egzistencije čovjeka.
Zato će Komunisti zahtjevati preispitivanja ostvarene privatizacije, utvrđivanje statusa i stanja života svih građana, naročito radnika, djece i omladine, majki, starih i socijalno ugroženih i utvrđivanja sistema mjera za prevazilaženje sadašnjeg stanja uz obezbjeđivanje pune saradnje i solidarnosti na svim nivoima društva. Potrebno je do krajnjih granica afirmisati rad i njegove rezultate u utvrđivanju statusa pojedinaca, ali se moraju imati jasna mjerila i kriterijumi za akumuliranje sredstava za podimirivanje svih egzistencijalnih društvenih potreba. Potrebno je obezbijediti da se podmirivanje društvenih potreba ne doživljava kao milostinja, nego kao neminovno ulaganje u obezbjeđivanje zdravog društva, a to znači, posredno, u proizvodne snage.
3.
Koministi ne prihvataju politiku i praksu borbe za poboljšanje materijalnog i životnog statusa pojedinih djelova društva penzionera i radnika u pojedinim oblastima rada i proizvodnje, nego da se na osnovi objektivnih kriterijuma i pravila ostvaruje skladan razvoj i opšti napredak, a u raspodjeli i podmirivanju potreba duštva i pojedinaca postiže maksimum skladnosti i solidarnosti gdje je nedozvoljivo da neko živi u izobilju, a druga većina, često, ne svojom krivicom ispod granice socijalnog minimuma.
4.
Da bi se ostvarila ovakva opredjeljenja, predstavnički partijski parlamentarizam krije mnoge ograničenosti koje treba prevazići decentralizacijom vlasti do grupa i pojedinaca gdje se regulišu mnoga pojavna društvena pitanja ( nove opštine, mjesne zajednice, neposredni poslovni zadaci i sl.). Decentralizam ne negira dogovorni centralizam u sagledavanju i rješavanju opštih i posebnih prava interesa. Na tom planu treba da imaju i posebno mjesto interesne asocijacije, nevladine organizacije i Sindikat, ali sa čvrstim organizaciono - institucionalnim oblicima koji bi sprječavali parcelizaciju i birokratizaciju decentralizovanih djelova. Tako je asocijalno i krajnje neprihvatljivo sadašnje nesolidarno i gransko oragnizovanje i ispoljavanje Sindikata.
5.
Društvena nadgradnja, a naročito školsko vaspitanje i obrazovanje nauka, kultura, zdravstvo, moralna i fizička osposobljenost za izgradnju i odbranu Društva, socijalna politika za zaštitu penzionera i invalida i drugih kategorija građana koji žive od davanja društva, moraju biti u središtu pažnje svih relevantnih političkih i drugih činilaca Društva i to ne kao rezultat dogovaranja, nego naučnog i optimalnog sagledavanja prosperitativnog održvanja svih područja.
Sadašnji sistem vaspitanja i obrazovanja, a posebno školski ima oportunističko – građanski karakter, a manje borbeni stvaralački koji treba da razvija smisao za saradnju sa drugima, ali sve to treba da ima granicu koju ne smije niko prekoračiti ( na primjer.pitanje patriotizma) . Ustvari sadašnja škola Crnoj Gori više obrazuje ( edukuje) , a manje vaspitava što je u suprotnosti sa našom tradicijom i doskorašnjom praksom. Komunisti će se zalagati da se naša škola više zasniva na naučnim činjenicama, ali i na pozitivnim tekovinama marksističke socijalističke pedagogije.
Komunisti će se boriti protiv svih nepotrebnih pomodnih novotarija, nevještih kopiranja drugih pseudo klutura, a za naše autentične i provjerene svjetske kulturne vrijednosti. Materijalno i na druge načine treba pomagati stvaraocu kulturi, ali ih i pozvati da budu nosioci borbe protiv šunda pseudokulture na svakom mjestu. Ispoljavanja u građevinarstvu na ulici, u parkovima, natpisi na radnjama i sl. govore o drastičnom padu o ovoj širokoj oblasti ljudskog i društvenog ispoljavanja.
Nauku treba učiniti prisutnom u svim porama života, a naučnike nezavisnim od svake politike i vlasti.
Danas smo, na žalost, daleko od toga na univerzitetu i pojedinim naučnim institucijama. Tamo naučnici ćute ili naročito u društvenim naukama, pokušavaju da zadovolje zahtjeve dnevne politike i političara. To pokazuju tekstovima u stručnoj i naučnoj literaturi, počev o izmjenama činjenica o zbivanjima iz naše dalje i blže prošlosti do skaradnog i nenaučnog proglašenja crnogorskog jezika.
Sistem zdravstvene socijalne zaštite ima dekadetni karakter u odnosu na ono, što smo imali u socijalizmu. Najveći dio radno sposobnog stanovništva, a posebno onih koji žive od socijlane pomoći, invalidi i penzoneri, zemljoradnici i drugi hronični bolesnici nijesu u stanju da nabave ljekove za svoje liječenje .
Stalno se pogoršava status socijalno ugroženih građana što se isključivo objašnjava siromaštvom duštva i ograničenošću materjalnih sredstava, sa druge strane pojedinci i grupe grabe ogromne plate, nezaslužene otpremnine i druga vidljiva i nevidljiva bogatstva.
6.
Komunisti pripadaju internacionalističkim, a ne globalističkim partijama. Njima je domovina Crna Gora, ali teže zajedništvu na nivou Jugoslavije (koju su mučenici – heroji stvarali, a nacionalisti rušili). Isto tako težimo dobrosusjedskim i prjateljskim odnosima sa narodima i zemljama Balkana, Evrope i čitavog svijeta. Naša Crna Gora ne želi nigdje, a da nije ravnopravni konsititutivni činilac. Protiv je globalizma koji projektuju velike super sile, ali nije za separatističku uskogrudost iz osjećanja vjerske, nacionalne, ekonomske i druge ugroženosti.
7.
Komunisti imaju razumijavanje za nacionalna i vjerska osjećanja ljudi ako njime ne ugrožavaju praksu i teoriju naučnog poimanja svijeta. Srbe i Crnogorce u Crnoj Gori doživljavaju kao jedan narod, pa osuđuje aktulenu vlast koja podstiče podjele, a ne prizvanjem ostvarivanja prava Crnogoraca iz Srbije u Crnoj Gori brani svoju separatističku uskogrudost i opredjeljenost.
Komunisti su protiv miješanja vlast u čisto religiozna i crkvena pitanja pravoslavne crkve u Crnoj Gori. Crkva je kao u većini najcilizovanijih zemlja u svijetu, odvojena od države, pa je potrebno obezbijediti da se niko ne miješa u njenu autonomiju. Isto to se očekuje od crkve i religije da se miješa u nadležnost države.
Komunisti sa ponosom ističu da na međunarodnm planu Marksizam i komunizam ponovo pokazuje životnost i čovječanstvo ima perspektive ak ose bude držalo njegovih preporuka. To potire shvatanje da na prostorima Jugoslavije više ne može biti socijalizma i komunizma.
Jačaju komunističke organizacje na prostorima Jugoslavije, a Crna Gora sigurno neće zaostajati na tome.
Predsjednik CK JKCG Predsjednik CK SKJ – KCG
Radislav Stanišić Vlado Vuković
